Μέ μήκος δύο μίλια και πλάτος μισό μίλι, έχει στα Νοτιοδυτικά το ύψωμα του Προφήτη Ηλία, με ύψος πεντακόσια πόδια. Συνδέεται με την Αφισιά με υφαλισμό 24 ποδών.
Από τους πρόποδες του Προφήτη Ηλία άρχιζαν τα σπίτια της Κοινότητας. Την πλευρά αυτή την αποκαλούσαν «απουκεικάτ». Μια μακρόστενη λωρίδα γής ένωνε το ύψωμα με το βόρειο ανατολικό σημείο του νησιού που κατέληγε σε ένα χαμηλότερο ύψωμα, χωρίς ιδιαίτερη ονομασία. Η μεσιανή περιοχή ένωνε τα «απουκεικάτ» με τα «απουκειπάν»
Σχεδόν στο κέντρο της κοινότητας, υπήρχε ο καθεδρικός ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Και μπροστά της, λίγο δεξιότερα, ήταν χτισμένο το σχολείο – το αρρεναγωγείο.
Στην Κούταλη, «απουκειπάν», ήταν χτισμένα τα «σαράγια» των εφοπλιστών, εκεί ήταν και τα περισσότερα εμπορικά μαγαζιά, εκεί και τα καφφενεία και τα «κέντρα διασκέδασης» της εποχής. Τούτα τα κέντρα ήταν μόνον για άντρες, που έπιναν το κρασί και το τσίπουρό τους και διασκέδαζαν με τα «όργανα», με την μουσική που έπαιζαν κυρίως τα σαντούρια και τα άλλα μουσικά όργανα.
Διάσπαρτες ήταν οι σιταποθήκες όπως και τα «παστάδικα». Τα τελευταία ήταν μια επι πλέον σημαντική πηγή πλούτου για το νησί, αφού διέθεταν την παραγωγή τους στις αγορές του Αϊβαλί, της Σμύρνης και της Φώκαιας, καθώς και στις αγορές της Κωνσταντινούπολης και του Πόντου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου